Amsterdam, zaterdag / zondag, 10 en 11 mei 2008
…John was hier, met nog 5 andere mannen. Eén daarvan is Ian, een van zijn beste vrienden. Ian gaat 14 juni trouwen en zijn vrijgezellenweekend was hier, in Amsterdam. ‘No girlfriends allowed’ was me ver van tevoren al verteld, maar John zou wel proberen tussendoor een paar uur de groep te verlaten om mij te zien. Dat lukte afgelopen zaterdag. Heerlijk in het zonnetje zitten was er alleen niet bij. Na 2 avonden flink drinken kon hij de zon niet goed verdragen en ik moet zeggen, niet heel erg, want we hebben allemaal wel gevoeld hoe warm het was afgelopen weekend. Na een paar uur vonden we een vrij plekje in de schaduw van een grote boom in het Vondelpark en net toen we wilden gaan zitten kwam Ian met een andere maat voorbij. Met kloppend hart maakte ik kennis. Na bijna anderhalf jaar was dit immers de eerste live kennismaking met iemand die, behalve ikzelf, deel uitmaakt van het leven van John!! Na 2 minuten glimlachen werd ik uitgenodigd die avond mee te gaan om een borrel te drinken. In the pocket dacht ik natuurlijk.
We namen kort afscheid zodat ieder zich even op kon frissen en rond een uur of 8 ’s avonds vond ik John weer terug en zijn we bij Nam Kee op de Nieuwmarkt wat gaan eten. Ian belde hem op een gegeven moment om af te spreken en luidkeels herhaalde John ‘ok, so the bar opposite of Moulin Rouge right?!’, niet doorhebbend dat onze buren aan de tafeltjes om ons heen fronsend onze richting op keken. O…k…
Ik had afgesproken dat ik zou ‘mogen’ blijven tot een uur of 12, want het was per slot van rekening toch een vrijgezellenweekend. ‘Natuurlijk’ zei ik, maar ‘we zien wel hoe het loopt’ was wat ik dacht. Ian en ik konden het al snel goed met elkaar vinden en ook de andere jongens gaven me een vertrouwd gevoel. Na een paar biertjes en wat sterke verhalen (jaja, ook ik wist de heren te verrassen met wat inside stories over John) verlieten we de drukke straten van de rosse buurt en belandden we in een sportsbar in de Warmoesstraat. Daar had ik mijn eerste ervaring met een ‘slippery nipple’, een shot met zambuca en baileys en vanaf dat moment werd ik (zo zei John) de entertainer van de avond en drong Ian erop aan dat ik de hele avond zou blijven.
Allemaal leuk en aardig, maar de drank zorgde er ook voor dat ik me nogal aanpaste aan het mannelijk geslacht en stoer met ze meeliep naar een pinautomaat voor wat extra euro’s want ‘we gaan nog niet naar huis!!’ hahaha. Het zal misschien 15 minuten later zijn geweest dat ik me opeens in de rij bevond voor Casa Rosso en wat geld inwisselde voor gratis drank coupons en een lolly kreeg in de vorm van een heuse … je weet wel 😉 Ik besefte het bijna niet eens maar sodeju, ik ben doodleuk en zonder gêne een sexclub binnen getreden!! (met mij overigens naast vele mannen ook vele andere vrouwen) In het kleine theater lagen 2 dames op het podium elkaar op allerlei manieren te bevredigen. Na een minuut of 10 werden ze afgelost door een blondine die erg gewillig poses aannam die door haar mannelijke partner werden toegefluisterd. Deed het me iets? Helemaal nul. Deed het de heren wat? Niet echt. Ian en ik hadden 2 stoelen gevonden en hadden het tijdens de shows alleen maar over John en mij en keken bijna niet eens. Het was gewoon net alsof je naar slechte reclame zit te kijken voordat er een film begint. Het is zo enorm dierlijk, en alles gaat op de automatische piloot. In plaats van opwinding voelde ik eerder een plaatsvervangende schaamte. Een act later vonden we een rij stoelen waar we met zijn allen konden zitten maar het begon iedereen al snel te vervelen en zodoende zijn we vertrokken.
Via een friettent en de Kalverstraat kwamen we terecht bij Odeon op de Singel. Jammergenoeg was het benedengedeelte dicht waardoor we ons verplicht moesten vermaken op de tweede verdieping waar helaas niet al te goeie house werd gedraaid. Een paar van de heren haakten af en zo bleven Ian, John en ik over tot de lichten aan gingen. Niet veel later zaten we met zijn 3 in een taxi naar het Hilton hotel. Ja, volgens Ian kon John zijn mrs. (ja ja, dat ben ik 🙂 ) nu niet alleen naar huis laten gaan dus dan moest ik maar mee. Ik was nog dusdanig zat dat ik het allemaal prima vond, maar als je de volgende ochtend met 2 heren een twin kamer uit loopt hoop je toch vurig dat niemand dat ziet…
Ik moet zeggen ‘petje af’ dat die mannen drie avonden achter elkaar hebben kunnen drinken zonder daadwerkelijk dood te gaan, want ik was mega brak gister, en dat na slechts 1 zo’n avond. Heb nog wat gegeten met Ian en John en ze daarna op de trein naar Schiphol gezet, maar was toen redelijk op.
Ik zal mijn eerste (en waarschijnlijk laatste) mannelijke vrijgezellenavondje niet snel vergeten vermoed ik. Het was dan ook een uitzonderlijke avond…